Column Erwin Boogert: Dikkie Dik en ...

Nederland omarmt de iPad en andere tablet computers. Eind 2011 zijn er zo’n 750.000 in omloop en het jaar daarna ongetwijfeld nog veel meer. Operators kunnen nieuwe gadgets en databundels gaan verkopen en het publiek maakt kennis met 'het nieuwe lezen'.

Leuk hoor, tientallen boeken en tijdschriften meenemen op je tablet om onderweg of op vakantie te lezen. Geen kilo’s papier meer meezeulen maar een smal, licht apparaatje met een goede batterijduur. Ik ging onlangs eens lekker op zoek naar leesvoer voor in de schappen van mijn digitale boekenlezer.

Heeft u wel eens een digitaal boek gekocht bij Bol.com of een andere digitale boekwinkels? Ik onlangs wel maar zal het niet snel weer doen. De aanschaf op zich, dus het gedeelte waar mijn geld van iemand anders wordt, ging vlot. Natuurlijk. Maar toen.

Mijn nieuwe gekochte boek bleek voorzien van antidiefstaltechnologie (DRM). De auteur en zijn uitgever vertrouwen mij niet. Dus ze hebben een slot aan hun boek gehangen.

Om míjn boek (ik had immers al betaald) te kunnen lezen, moest ik eerst naar een site van Adobe. Daar moest ik me registreren. Oh ja, dat had ik jaren geleden al eens gedaan. Maar met welke gebruikersnaam? Met welk wachtwoord? Natuurlijk weet je dat niet meer.  Een half uur later met veel gepriegel met reminders, kliks, vinkjes en e-mails mocht ik dan toch eindelijk bij Adobe naar binnen om hun leessoftware te downloaden. Sorry? Software om een boek te mogen lezen? De leeslust is me ontgaan. Wat een rotte pesterijen.

Uitgevers hebben niet het goddelijk recht om hun boeken aan mij te verkopen. Het ligt precies andersom. Ze mogen blij zijn dat ik mijn euro's en tijd wil doneren om een werkje uit hun stal tot me te nemen. Dat hebben ze kennelijk niet door.

Maar er is een segment in de uitgeefbranche dat laat zien dat het ook anders kan. Eén keer in de zoveel jaar heb je een moment van positief verbluffende verrassing. Geloof het of niet, maar dat moment had ik toen ik Dikkie Dik op de iPhone zag. Geen gepiel met vinkjes en DRM, maar gewoon klikken, kopen, downloaden en lezen. Dikkie Dik geeft in mijn optiek een nieuwe definitie aan het begrip digitaal lezen. Het ‘boekje’ bevat liedjes, spelletjes, filmpjes en de optie om aan kinderen te laten voorlezen en - natuurlijk - om zelf te lezen. Probeer het eens.

Als dit het voorland is van volwassen leesboeken kan ik niet wachten op wat de toekomst ons gaat brengen. Multimediaal, onderhoudend, interactief lezen kan niet op papier. Digitale boeken, of eigenlijk de tablet readers, betekenen per definitie het einde van het papieren boek.

Een andere uitgever die het belang van zijn klant c.q. lezer voor alles stelt is Nu.nl. Ooit verguisd omdat het louter ANP-berichtjes zou kopiëren. Nu kijken alle nieuwsuitgevers jaloers naar wat de nieuwssite doet. Aan de lopende band breidt de site uit met nieuwe succesvolle katernen. En passant realiseren ze op het mobiele front een kleine revolutie. Voor het einde van het jaar krijgt Nu.nl namelijk al meer bezoeken via telefoons en tablets dan via de reguliere website.

Leuk hoor, zo’n iPad. Maar even niet om boeken te lezen.

*) door Erwin Boogert (@erwinboogert ), 8 april 2011. Erwin Boogert werkt voor Emerce en is daarnaast actief als freelance journalist voor verscheidene uitgaven. En boekenschrijver.