Column: Het 'nieuwe internet' wordt geasfalteerd

Zonder dat we het echt zien, wordt recht onder onze neuzen de snelweg voor het nieuwe internet geasfalteerd. Vast en mobiel internet worden alleen maar sneller en sneller.

Wie het nieuws afgelopen week een beetje heeft gevolgd, zal hebben gezien dat KPN komende drie jaar 3,5 miljard euro extra investeert in de aanleg van glasvezel. Het doel is om in 2025 circa 65 procent van de Nederlandse huishoudens op supersnel internet te hebben.

Binnen nu en een paar jaar is een internetverbinding van 100 Mbps dus een lachertje. "Hoe kon je daar überhaupt mee werken?!", zal de jeugd van dan ons schamper toewerpen. Natuurlijk doen ze dat op een apparaat dat dan al jaren actief is op 5G. Want ook de fundamenten van internet in de lucht worden opnieuw gelegd. Al moeten we in Nederland nog even wachten tot het Burum-probleem is opgelost. De hoge 5G-frequenties zijn nog in gebruik door onze nationale spionagediensten.

Op het gebied van mobiel breedband in de lucht doet zich nog een aardige verschuiving voor. Dat is er ook een die je niet zomaar met het blote oog waarneemt. Die grote telecommasten langs snelwegen bovenop daken van flats wisselen van eigenaar. Waren die masten voorheen het eigendom van een telecomaanbieder, vallen die nu in handen van - tja - specialistische vastgoedbedrijven. Die hebben namen als Cellnex, Inwit, Telxius en Vantage Towers. Op elke mastlocatie proberen ze apparatuur van meerdere operators te installeren, zoals een huisjesmelker zoveel mogelijk kamers in een pand verhuurt.

Dit soort partijen schermt er graag mee als masten zich vlakbij glasvezel- en datacentra zitten. Want daar begint het echte internet. En hoe kleiner die afstand, hoe kleiner de vertraging in datadiensten. Snelheid, dat is het kernwoord bij de aanleg van de nieuwe infrastructuur voor het nieuwe internet die we nu waarnemen.

Ook de verbindingen tussen de datacentra zelf worden onder handen genomen. In de internationale zeeën en oceanen liggen nu 447 datakabels diep op de bodem. Bedrijven als Amazon, Google,  Facebook en Microsoft kopen capaciteit in bulk in en financieren zelf nieuwe kabels. Doel: de latency van hun diensten zo laag mogelijk houden. Immers: hoe kleiner de vertraging hoe langer gebruikers blijven plakken. Google, bijvoorbeeld, is nu bezig met de aanleg van een kabel naar Noord-Spanje.

Als internetgebruikers voelen we onszelf verwend met dataverbindingen van tientallen megabit per seconde. Maar ons perspectief klopt niet helemaal meer. Vergelijk het met de Duitse Autobahn. Als je kúnt dan mag je daar zo hard rijden als je wilt. Misschien wel driehonderd. De situatie in de nabije toekomst zal zijn dat je niet de weg mág als je voertuig niet minstens 1000 km/u kan. Anders heb je daar niets te zoeken.

De term 'internet met de snelheid van het licht' krijgt nog extra lading als we onze ogen op de hemel richten. Want daar is raketbedrijf SpaceX een wereldomspannend netwerk van breedbandsatellieten aan het bouwen. Consumenten kunnen er abonnementen afnemen, maar ook bedrijven als alternatief voor onderzeese datakabels. De naam van de provider is Starlink. Starlink kreeg afgelopen dagen frequentieruimte om in Duitsland actief te worden. Het eerste land buiten Noord-Amerika. De belofte is een uiteindelijke downlink van 1 Gbps. Meestal komt Elon Musk zijn beloftes na.