Nederland goedkoop, België duur internetland

België scoort slecht qua prijs en technische kwaliteit van internetabonnementen. Nederland is een van de goedkoopste internetlanden van Europa.  Dat blijkt uit een internationale vergelijking door consumentenorganisatie Test-Aankoop. 

Vier profielen
In het juninummer staat een uitgebreide vergelijking van de tarieven van vergelijkbare formules in zeven Europese landen. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen vier profielen*: de occasionele, de gemiddelde en de intensieve gebruiker en de combinatie van een gemiddeld internetgebruik met onbeperkt bellen via de vaste lijn. De verschillen worden vastgesteld op basis van snelheid en het toegelaten maandelijkse transfervolume (dataverkeer). Voor elk land en elk profiel publiceert Test-Aankoop de formule van de vroegere monopolist, het goedkoopste ADSL-aanbod, het goedkoopste kabelaanbod en het goedkoopste aanbod met 'ontdubbelde lokale lus' (geen abonnement meer bij de vroegere monopoliehouder).

Slechter dan België is vrijwel onmogelijk
Frankrijk, Nederland en Duitsland en het Verenigd Koninkrijk scoren het best. Op een enkele uitzondering na, zoals Italië, staan de formules van de vroegere monopoliehouders onderaan de ranglijst. Dat is in het bijzonder het geval voor Belgacom. 

De goedkoopste internetpakketten kosten in Europa tussen 15 en 20 euro. Bovendien zijn ze ook van betere kwaliteit en is er geen beperking op het transfervolume, terwijl de formules bij de belangrijkste Belgische providers (Coditel, Voo, Telenet, Belgacom) rond de 45 euro schommelen met daar bovenop volumebeperkingen, waarbij nog een supplement betaald moet worden om ze op te heffen.

In 2000 nog koploper
In 2000 zag de rangschikking er nog heel anders uit. Toen was België bij de koplopers wat de snelheid en de gunstige prijs van breedbandverbindingen betreft.

Drastische maatregelen
Test-Aankoop eist drastische maatregelen om de Belgische tarieven 'lighter' te maken.  Zo wil ze vermindering van het aandeel van de Staat in Belgacom.  Daarnaast doeltreffende tussenkomsten van de mededingingsautoriteiten en de toezichthouder om een gezonde concurrentie te waarborgen. 

Test-Aankoop vraagt tevens dat men de internetproviders verplicht om een standaard informatiefiche te publiceren waar de belangrijkste informatie voor de gebruiker samengevat wordt. Dit komt de transparantie ten goede en laat de gebruiker toe om makkelijker te vergelijken. 

Tot slot pleit Test-Aankoop voor een vergoedingssysteem voor gebruikers die problemen ondervinden wanneer ze van provider wisselen.